Henri Matisse (1869-1954) verbeeldde (oosterse) naakten, stoffen, tapijten, kamerplanten en idyllische landschappen. Hij zocht daarbij naar een zo volmaakt mogelijke overeenstemming tussen kleur en vorm. De tentoonstelling laat zien dat Matisse zich tot zijn dood bezighield met het minimum dat nodig is voor het weergeven van een lichte, vrolijke zorgeloosheid: 'de oase van Matisse'. unieke opzet De tentoonstelling De Oase van Matisse kent een unieke opzet: een selectie topwerken van Matisse wordt samen met werk van leermeesters, tijdgenoten en latere navolgers uit de eigen collectie gepresenteerd. Hiermee plaatst de tentoonstelling het werk van Matisse en dat van de andere kunstenaars in een nieuw licht. Het tijdsbestek van de vaste collectieopstelling, van 1861 (Courbet) tot de Cobrabeweging uit de jaren 50, weerspiegelt bovendien min of meer de levensjaren van Matisse. De indeling van de vaste collectie leent zich daarom goed voor deze benadering van het werk van de kunstenaar. De tentoonstelling voert de bezoeker naar de oase, het paradijs van Matisse dat de Franse meester uitdrukte in effen kleurvlakken en gebogen lijnen, arabesken genaamd. publiekslieveling: De parkiet en de zeemeermin Het middelpunt van de tentoonstelling is een van de publiekslievelingen uit de collectie van het Stedelijk: het monumentale papierknipsel De parkiet en de zeemeermin (1952-1953). Dit topstuk wordt samen met andere knipsels en met daarvan afgeleide, zelden getoonde werken van textiel en gebrandschilderd glas op de tweede etage gepresenteerd. Bart Rutten, Hoofd Collecties van het Stedelijk: “Het oeuvre van Matisse afzetten tegen de collectie van het Stedelijk levert niet alleen een frisse blik op ten aanzien van de collectie maar ook een bijzondere kijk op het werk van één van de meest onderzochte, getoonde en beschreven kunstenaars ter wereld. In dialoog met iconen uit onze collectie geeft Matisse minder bekende kanten van zijn werk bloot. De expressionisten keken bijvoorbeeld erg naar de Fauvisten – naast Kirchner besef je weer hoe rauw het werk van Matisse kon zijn. En als je ziet waar Matisse en Mondriaan mee bezig zijn in 1914, dan zie je twee kunstenaars die zich op een heel eigen wijze verhouden tot een ontluikende abstractie. Hoewel Matisse alle ingrediënten in zijn werk bezat heeft hij nooit die stap gezet naar totale abstractie. De band met de werkelijkheid was hem te lief.”

• Trefwoorden
  Stedelijk Museum Amsterdam [Tentoonstellingen], monografie, beeld- en/of geluidsdrager
• Geografisch trefwoord
  Frankrijk (FR)
• Persoonstrefwoord
  Henri Matisse