Navid Nuur: “Als je ergens bent dan bestaat alles om je heen uit mineralen. Zelfs de mensen in die ruimte dragen mineralen bij zich. Waarom zou je dat niet als materiaal gebruiken en daar een object of iets mee maken? Hoe kan je dat samenbrengen? En wat gebeurt er wanneer je dat samenbrengt?” De kunstenaar besluit objecten om hem heen te vermalen tot een minerale grondstof. De wens om er vervolgens iets mee te maken brengt hem op het pad van de pottenbakkers. Hij weet niets van ovens en van klei. Hij gaat in de leer. Hij besluit daarbij ook te willen profiteren van het bijzondere moment van niet weten. Daar moet je niet mee wachten want die naïviteit, zo stelt Nuur, vind je nooit weer. Wellicht typerend voor Navid Nuur is dat hij vervolgens probeert zijn onwetendheid te verenigen met een idee van onwetenheid. Hij doet dit door materialen te kiezen uit een geologische periode ver voor het bestaan van de mens: gefossiliseerde dinosaurusuitwerpselen en palmboomas. “Die twee heb ik vermalen en vermengd en daarmee een object waar je niets van begrijpt in elkaar geklatst, en gebakken in een houtgestookte oven. Gedrochtige dingen met vlekken gemaakt van dinosauruspoep en palmboomas. Het gaf een hele vrijheid om dat proces door te gaan.” Maar daarop volgt het besef dat alles wat hij maakt altijd geïnformeerd zal zijn door de cultuur waar hijzelf deel van uitmaakt. “Ik mag dan naïeve skills hebben maar uiteindelijk zit ik gewoon naar een ding te kijken. Ik heb het nog wel tentoongesteld maar”, zo beseft Nuur: “ we moeten een stap verder. “ Wat dan te maken? “Dat is het gekke, het enige wat er uiteindelijk overbleef was een kom.” Het werk van Navid Nuur is te zien op het NDSM terrein in Amsterdam; de installatie ‘The afterglow III‘ (t/m 21 april) en in de tentoonstelling; ‘Vrijheid – de vijftig Nederlandse kernkunstwerken vanaf 1968‘ in museum De Fundatie (t/m 12 mei 2019).

• Trefwoorden
  klei, monografie, beeld- en/of geluidsdrager
• Geografisch trefwoord
  Nederland (NL)
• Persoonstrefwoord
  Navid Nuur