Stedelijk UNIVERSITY #5 Attention, Distraction & the Distribution of the Senses Stedelijk UNIVERSITY biedt jaarlijks op de zondagmiddag een korte collegereeks over actuele thema’s in de hedendaagse kunsttheorie en het museale veld. De eerste editie wordt verzorgd door professor Thomas Elsaesser (emeritus hoogleraar Media en Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam en sinds 2013 verbonden aan Columbia University, New York). Het centrale thema van de The Moving Image in the Museum: The Cinema Experience Relocated is de wijze waarop hedendaagse kunst steeds meer gebruik maakt van film, video en de geschiedenis van de cinema. De vijf lezingen zijn hoogtepunten uit een collegereeks die Elsaesser eerder dit jaar gaf aan Columbia University. Deze vijfde en laatste lezing, op zondag 11 december 2016 is getiteld Attention, Distraction & the Distribution of the Senses. In relatie met deze lezing is een selectie van videowerken uit de collectie van het Stedelijk Museum gedurende het weekend te bekijken voor het Teijn Auditorium. Deze selectie is tot stand gekomen in samenwerking met studenten die de cursus Curating Film and Video van de Universiteit Leiden volgen. MEER OVER ‘THE MOVING IMAGE IN THE MUSEUM’ In de afgelopen dertig jaar heeft de cinema zichzelf op meerdere manieren opnieuw uitgevonden: als post-fotografisch medium, als wereldwijde vorm van vermaak en als openbare sfeer van algemeen belang. Maar het is ook binnengedrongen in musea, galeries en kunstruimten als een grote publiekstrekker, als een ruimte voor zelfreflectie en als middel voor activistische interventies. Klassieke regisseurs zoals Alfred Hitchcock en Jean Luc Godard krijgen een retrospectief in het museum, terwijl belangrijke tentoonstellingen alle ruimte geven aan eigentijdse filmmakers (Abbas Kiarostami, Chantal Akerman, Harun Farocki, Agnes Varda, Johan Grimonprez). Deze presentaties belichten vaak de fundamentele tegenstrijdigheden en inherente tegenstellingen van dit soort ontmoetingen tussen hedendaagse kunstpresentaties en film. De migratie van bewegende beelden (en geluiden) naar het museum zou een signaal kunnen zijn dat de cinema eindelijk erkend is als dé kunstvorm van de twintigste eeuw. Daarmee zou cinema het recht hebben verworven om binnen te treden in de traditionele instellingen waar het als artistiek en cultureel erfgoed wordt bewaard en gekoesterd. Deze verhuizing kan echter ook bevestigen dat de cinema 'dood' is verklaard, met het idee dat de cinema nu klaar wordt gestoomd om in de archieven te worden opgenomen en daar als verouderde kunstvorm te mummificeren. In deze collegereeks wordt de vraag aan de orde gesteld in hoeverre de 'zwarte doos' en de 'witte kubus' elkaar aanvullen, tegenwerken of op productieve wijze prikkelen in een nieuwe constellatie van ruimte, tijdsduur en publieksbenadering. Aan de hand van casestudies komen algemene onderwerpen aan de orde als: projectie, appropriatie, veroudering, het archief, found footage, documentaire en het filmessay.

• Trefwoorden
  Stedelijk Museum Amsterdam [Activiteiten/Lezingen/Muziekuitvoeringen], film, video, beeld- en/of geluidsdrager