Voor de vijfde editie van Video Club presenteert het Stedelijk Museum een speciaal programma dat in de vroege geschiedenis van video als artistiek medium duikt, en stelt daarbij de vraag: Waaruit bestaat de substantie van relationaliteit, en hoe hebben performance en videokunst de esthetiek van relationaliteit als kernonderwerp opgenomen in het maken van kunst, van de late jaren 1960 tot heden? Vivian Ziherl is gastcurator van dit programma, dat o.a. een presentatie van de film Wutharr: Saltwater Dreams (2016) van het Karrabing Film Collective bevat. De screening vindt plaats in twee delen. In het eerste segment deelt Ziherl een oeuvre van videowerken uit de periode 1968-1974 met gerenommeerde kunstenaars als Jan Dibbets, Marinus Boezem, VALIE EXPORT en Lawrence Weiner. Deze werken, vaak op film opgenomen, werden gemaakt als vormen van performance-documentatie. Een gemeenschappelijke factor is hun doorlopende interesse in de diagrammatische weergave van relationaliteit met betrekking tot ruimte, tijd en het lichaam. Dit segment eindigt met een verschuiving naar de jaren 1980 en videokunstenaar Gary Hill, die experimenteerde met het vermengen van de overgangen in videomontage met de sonische component van gesproken poëzie.

• Trefwoorden
  Stedelijk Museum Amsterdam [Activiteiten/Lezingen/Muziekuitvoeringen], Stedelijk Museum Amsterdam [Collectie], video, performance, beeld- en/of geluidsdrager
• Persoonstrefwoord
  Gary Hill, Jan Dibbets, Valie Export, Lawrence Weiner